Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Ετικέτες

Εμφάνιση περισσότερων

Το Ροδολίβος είναι παραδοσιακό χωριό του νομού Σερρών και βρίσκεται στους πρόποδες του Παγγαίου

Αμφίπολη

10/10.  Αμφίπολη Με την Αμφίπολη ολοκληρώνεται η ιστορική μας αναδρομή στους οικισμούς του δήμου στους οποίους ανιχνεύεται κατοίκηση κατά την βυζαντινή περίοδο. Η πόλη της  Αμφίπολης  ιδρύθηκε το  437 π.Χ.  από Αθηναίους εποίκους. Η αρχαία πόλη ιδρύθηκε στην κορυφή επίκαιρου λόφου που εποπτεύει ολόκληρη την περιοχή στην κάτω κοιλάδα του Στρυμόνα. Το βυζαντινό της παρελθόν της πόλης ξεκινά με την ίδρυση στην κορυφή του λόφου τεσσάρων παλαιοχριστιανικών ναών και ενός περίκεντρου κτηρίου του τύπου της ροτόντας κατά τον  5ο και 6ο αιώνα , λίγο χρόνια μετά την αναγνώριση του Χριστιανισμού ως επίσημη θρησκεία του ρωμαϊκού κράτους από τον αυτοκράτορα Θεοδόσιο Α΄. Η Αμφίπολη έπαιξε σημαίνοντα ρόλο τα επόμενα χρόνια. Ερημώθηκε και εγκαταλείφθηκε τον  8ο ή 9ο αι.  εξαιτίας των επιδρομών των Σλάβων και των Αβάρων. Μετά την ερήμωση της Αμφίπολης την σκυτάλη πήρε μια νέα πόλη που ιδρύθηκε στις εκβολές του Στρυμόνα. Πρόκειται για την  Χρυσόπολη  η οποία ιδρύθηκε τον  9ο με 10ο αι.  από κατοίκους κυρ
Πρόσφατες αναρτήσεις

ΤΟ θΑΥΜΑ

  Δε θα ήμουν μεγαλύτερος από τεσσάρων ετών, εκεί γύρω στο μακρινό 1968,  όταν πρωτοείδα τρένο .    Ήταν αρχές Άνοιξης και έπρεπε να μεταβούμε από το Ροδολίβος στη Δράμα, προκειμένου να με εξετάσει ο παιδίατρος.  Ανεβήκαμε σ’ ένα ταξί και κινήσαμε για την πόλη. Κάποια στιγμή, στη διάρκεια της διαδρομής, το ταξί σταμάτησε στη μέση του πουθενά. Ρώτησα ποιος ήταν ο λόγος και μου είπαν ότι θα περάσει το τρένο. Μέχρι τότε μόνο ακουστικά βιώματα είχα μ’ αυτή τη λέξη. Οι αφηγήσεις των μεγάλων το παρουσιάζανε σαν ένα τεράστιο φίδι με αναρίθμητους ταξιδιώτες που στο διάβα του έκανε τη γη να σείεται. Στο άκουσμα της λέξης ‘τρένο’ πετάχτηκα σαν ελατήριο προκειμένου   να πάρω την καταλληλότερη θέση ώστε να έχω την βέλτιστη δυνατή οπτική γωνία. Δε περιμέναμε πολύ μέχρι να φανεί το μαύρο ντουμάνι,   εμένα όμως μου φάνηκαν ατέλειωτες οι στιγμές της αναμονής.  Ήταν ακριβώς τόσο επιβλητικό όσο το έπλασε η φαντασία μου και κάτι περισσότερο. Τίποτε άλλο μέχρι εκείνη την ηλικία δε με 

Το αρχαιότερο εμπορικό κέντρο του βορειοελλαδικού χώρου στην Άργιλο

  Tο κτίσμα, μήκους περίπου 60 μ. και πλάτους 7,5 μ., το οποίο αποτελείται από 12 δωμάτια/ καταστήματα. Το αρχαιότερο εμπορικό κέντρο του βορειοελλαδικού χώρου, με τέσσερα αυτόνομα κτίρια και δεκάδες καταστήματα και εργαστήρια, λειτουργούσε πριν από 2.700 χρόνια στην αρχαία Άργιλο, λίγα χιλιόμετρα από την Αμφίπολη Σερρών, δίπλα στη θάλασσα. Δώδεκα καταστήματα έχουν ανασκαφεί πλήρως και αφορούν σε εργαστήρια υφαντικής, ελαιοπιεστήριο, εργαστήριο για την επεξεργασία κεράτων από ελάφια, πωλητήριο μικρών βωμών κ.ά. Το εμπορικό κέντρο χρονολογείται από τα μέσα του 6ου π.Χ. αιώνα ενώ στην κορυφή του λόφου υπάρχουν αρχιτεκτονικά μέλη από το Αρχοντικό. Ένοικος του ήταν κάποιος εταίρος του Φιλίππου, του οποίου δεν γνωρίζουμε το όνομα, καθώς δεν έχουν βρεθεί σχετικές επιγραφές, ενώ εκεί υπήρχε και το καλύτερα διατηρημένο λιοτριβιό (ελαιοτριβείο) στην Ελλάδα της κλασικής εποχής. Εδώ και 25 χρόνια ανασκάπτει την αρχαία Άργιλο ο επίτιμος έφορος Αρχαιοτήτων -πρώην προϊστάμενος της ΕΦΑ Καβάλας- Ζήσης

Η 1η Μεραρχία αναχωρεί από τις Ελευθερές με προορισμό την Σμύρνη.

  Ελληνική απόβαση στη Σμύρνη Όταν πλέον η Συνδιάσκεψη του Παρισιού εγκαινίασε τις εργασίες της, οι αποκλίνουσες απόψεις της Ελλάδας και της Ιταλίας διαπιστώθηκαν πέρα από κάθε αμφιβολία. Η επίμονη άρνηση των Ιταλών έστω και να εξετάσουν το ενδεχόμενο εκχώρησης της Σμύρνης και της ενδοχώρας της στην Ελλάδα δημιούργησε αδιέξοδο όχι μόνο σε διμερές επίπεδο, αλλά εξίσου μέσα στους κόλπους του Συμβουλίου των Τεσσάρων. Η λύση στον γόρδιο διπλωματικό δεσμό ήρθε την άνοιξη του 1919 με τον πλέον απροσδόκητο και συνάμα καταιγιστικό τρόπο. Στις 11/24 Απριλίου ο Ιταλός πρωθυπουργός Βιττόριο Εμανουέλε Ορλάντο αποχώρησε από τη γαλλική πρωτεύουσα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την άρνηση των υπόλοιπων τριών Δυνάμεων, και κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών, να συγκατανεύσουν στην παραχώρηση του Φιούμε (σημαντικού λιμανιού στη βόρεια ακτή της Αδριατικής Θάλασσας) στην Ιταλία. Αυτή η ενέργεια δημιούργησε κλίμα αντιπάθειας και καχυποψίας σε βάρος των Ιταλών, το οποίο ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο, μετατρεπόμενο

Ο Λιαντίνης στην Ακρόπολη

 

Ο παππούς μου

Μαλλινης Γεωργιος,Καραγιαννης Δημητριος στον Βοσπορο Τζιαντηρμαδες το ετος 1911 Το Επεισόδιο του Πετριτσίου (βουλγάρικα: Петрички инцидент ) , γνωστό και ως Επεισόδιο Δεμίρ Καπού, ήταν μεθοριακό επεισόδιο στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα, βόρεια των Άνω Ποροΐων, που έλαβε χώρα εν καιρώ ειρήνης κατά τον Μεσοπόλεμο, στις 19 Οκτωβρίου του 1925 [1]. Παρότι ξεκίνησε από μια ένοπλη συμπλοκή κατόπιν φιλονικίας μεταξύ των εκατέρωθεν στρατιωτών συνοριακών φυλακίων, κοντά στη διάβαση Δεμίρ-Καπού (= Σιδηρές πύλες), κατέληξε από αδέξιους χειρισμούς διαχείρισης του συμβάντος προσωπικά από τον ίδιο τον τότε δικτάτορα Θεόδωρο Πάγκαλο[α], σε εισβολή ελληνικών στρατιωτικών μονάδων στο βουλγαρικό έδαφος, περί την βουλγαρική κωμόπολη Πετρίτσι, εξ ου και η ονομασία του επεισοδίου. Συνέπεια αυτού ήταν η καταδίκη της Ελλάδος από την Κοινωνία των Εθνών[2], όπου είχε προσφύγει η Βουλγαρία, σε καταβολή μεγάλης σχετικά αποζημίωσης. Το γεγονός αυτό υπήρξε ένα από τα τρία βασικά λάθη της εξωτερικής πολιτικής του Πάγκα

Επιδρομές και καταστροφές των βαρβάρων στην Αμφίπολη

  Ερείπια των τειχών της Αμφίπολης ΠΗΓΗ  wikipedia.org Ο ρόλος της Αμφιπόλεως στην ιστορία ήταν πολύ μεγάλος. Για την κατάληψή της στους αρχαίους χρόνους δόθηκαν πολλές μάχες και θυσιάστηκαν χιλιάδες άνδρες. Έγινε το μήλον της έριδος και θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων πρώτα και Θρακών, μετά των Αθηναίων, των Σπαρτιατών, των Μακεδόνων, των Χαλκιδέων και τέλος των Ρωμαίων. Ήταν το μεγαλύτερο στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό και νομισματικό κέντρο της Μακεδονίας στην ελληνιστική και ρωμαϊκή εποχή. Λόγω της επίκαιρης θέσεως και των πολλών πλεονεκτημάτων της λεηλατήθηκε και καταστράφηκε πολλές φορές. Πολλές καταστρεπτικές επιδρομές έγιναν κατά καιρούς στη Μακεδονία από τους Σκορδίσκους, τους Γαλάτες, τους Μαίδους, τους Δάρδανους και τους Θράκες. Η Αμφίπολη υπήρξε ο στόχος πολλών ληστρικών επιδρομών βαρβάρων λαών. Υπέστη τις παρακάτω καταστροφές: α) Ρωμαίοι . Οι Ρωμαίοι πρώτοι από όλους, όπως αναφέραμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, λεηλάτησαν τους θησαυρούς της Αμφιπόλεως. Τους μετ

O Λέων της Αμφίπολης του συγγραφέα Oscar Broneer

  Ενα βιβλίο του συγγραφέα  Oscar Broneer  που εκδόθηκε το 1941 και μεταφράστηκε  στα Ελληνικά απο τις εκδόσεις Αρμός .Περιέχει σπάνιες φωτογραφίες από την εύρεση του επιβλητικού γλυπτού σε κομμάτια στις όχθες του Στρυμώνα καθώς και από την κατασκευή του μνημείου του. Το 1941, ο Σουηδός αρχαιολόγος Oscar Broneer, στο βιβλίο του "Το μνημείο του Λέοντα της Αμφίπολης", παρέθεσε το σχέδιο αναπαράστασης που εικονίζεται δίπλα ως μαυσωλείο με τους ιωνικούς κίονες που το κοσμούσαν στην αρχαιότητα και μεταξύ άλλων έγραψε ότι: "Το 1895, ο Walther Judeith υπέθεσε ότι ο κάτοχος της μεγαλειώδους σαρκοφάγου του Αλεξάνδρου που ανακαλύφθηκε στη Σιδώνα ήταν ο Λαομέδων. Μία ανάλυση των αναγλύφων των τεσσάρων πλευρών της σαρκοφάγου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κεντρική φιγούρα σε κάθε σκηνή είχε σκοπό να απεικονίσει τον κάτοχο σε διάφορα αποφασιστικά γεγονότα της ζωής του και ότι αυτές οι ιστορικές εικόνες δεν ταιριάζουν σε κανέναν από του εταίρους του Αλεξάνδρου εκτός από τον Λαομέδοντα...