ΤΟ θΑΥΜΑ

 

Δε θα ήμουν μεγαλύτερος από τεσσάρων ετών, εκεί γύρω στο μακρινό 1968, όταν πρωτοείδα τρένο. 

 Ήταν αρχές Άνοιξης και έπρεπε να μεταβούμε
από το Ροδολίβος στη Δράμα, προκειμένου να με εξετάσει ο παιδίατρος. 
Ανεβήκαμε σ’ ένα ταξί και κινήσαμε για την πόλη.
Κάποια στιγμή, στη διάρκεια της διαδρομής,
το ταξί σταμάτησε στη μέση του πουθενά.
Ρώτησα ποιος ήταν ο λόγος και μου είπαν ότι θα περάσει το τρένο.
Μέχρι τότε μόνο ακουστικά βιώματα είχα μ’ αυτή τη λέξη.
Οι αφηγήσεις των μεγάλων το παρουσιάζανε
σαν ένα τεράστιο φίδι με αναρίθμητους
ταξιδιώτες που στο διάβα του έκανε τη γη να σείεται.
Στο άκουσμα της λέξης ‘τρένο’ πετάχτηκα σαν ελατήριο προκειμένου
  να πάρω την καταλληλότερη θέση
ώστε να έχω την βέλτιστη δυνατή οπτική γωνία.
Δε περιμέναμε πολύ μέχρι να φανεί το μαύρο ντουμάνι,
  εμένα όμως μου φάνηκαν ατέλειωτες οι στιγμές της αναμονής.
 Ήταν ακριβώς τόσο επιβλητικό όσο το έπλασε
η φαντασία μου και κάτι περισσότερο.
Τίποτε άλλο μέχρι εκείνη την ηλικία
δε με είχε εντυπωσιάσει σε τέτοιο βαθμό.
 Έμεινα αποσβολωμένος, δε μπορούσα
  να πιστέψω ότι η πραγματικότητα πλειοδοτούσε
σε υπερβολή της παιδικής μου φαντασίας.

Ήταν αρχές Άνοιξης και έπρεπε να μεταβούμε
από το Ροδολίβος στη Δράμα, προκειμένου να με εξετάσει ο παιδίατρος. 
Ανεβήκαμε σ’ ένα ταξί και κινήσαμε για την πόλη.
Κάποια στιγμή, στη διάρκεια της διαδρομής,
το ταξί σταμάτησε στη μέση του πουθενά.
Ρώτησα ποιος ήταν ο λόγος και μου είπαν ότι θα περάσει το τρένο.
Μέχρι τότε μόνο ακουστικά βιώματα είχα μ’ αυτή τη λέξη.
Οι αφηγήσεις των μεγάλων το παρουσιάζανε
σαν ένα τεράστιο φίδι με αναρίθμητους
ταξιδιώτες που στο διάβα του έκανε τη γη να σείεται.
Στο άκουσμα της λέξης ‘τρένο’ πετάχτηκα σαν ελατήριο προκειμένου
  να πάρω την καταλληλότερη θέση
ώστε να έχω την βέλτιστη δυνατή οπτική γωνία.
Δε περιμέναμε πολύ μέχρι να φανεί το μαύρο ντουμάνι,
  εμένα όμως μου φάνηκαν ατέλειωτες οι στιγμές της αναμονής.
 Ήταν ακριβώς τόσο επιβλητικό όσο το έπλασε
η φαντασία μου και κάτι περισσότερο.
Τίποτε άλλο μέχρι εκείνη την ηλικία
δε με είχε εντυπωσιάσει σε τέτοιο βαθμό.
 Έμεινα αποσβολωμένος, δε μπορούσα
  να πιστέψω ότι η πραγματικότητα πλειοδοτούσε
σε υπερβολή της παιδικής μου φαντασίας.

από το Ροδολίβος στη Δράμα, προκειμένου να με εξετάσει ο παιδίατρος.

Ανεβήκαμε σ’ ένα ταξί και κινήσαμε για την πόλη.

Κάποια στιγμή, στη διάρκεια της διαδρομής,

το ταξί σταμάτησε στη μέση του πουθενά.

Ρώτησα ποιος ήταν ο λόγος και μου είπαν ότι θα περάσει το τρένο.

Μέχρι τότε μόνο ακουστικά βιώματα είχα μ’ αυτή τη λέξη.

Οι αφηγήσεις των μεγάλων το παρουσιάζανε

σαν ένα τεράστιο φίδι με αναρίθμητους

ταξιδιώτες που στο διάβα του έκανε τη γη να σείεται.

Στο άκουσμα της λέξης ‘τρένο’ πετάχτηκα σαν ελατήριο προκειμένου
  να πάρω την καταλληλότερη θέση
ώστε να έχω την βέλτιστη δυνατή οπτική γωνία.
Δε περιμέναμε πολύ μέχρι να φανεί το μαύρο ντουμάνι,
  εμένα όμως μου φάνηκαν ατέλειωτες οι στιγμές της αναμονής.
 Ήταν ακριβώς τόσο επιβλητικό όσο το έπλασε
η φαντασία μου και κάτι περισσότερο.
Τίποτε άλλο μέχρι εκείνη την ηλικία
δε με είχε εντυπωσιάσει σε τέτοιο βαθμό.
 Έμεινα αποσβολωμένος, δε μπορούσα
  να πιστέψω ότι η πραγματικότητα πλειοδοτούσε
σε υπερβολή της παιδικής μου φαντασίας.

να πάρω την καταλληλότερη θέση

ώστε να έχω την βέλτιστη δυνατή οπτική γωνία.

Δε περιμέναμε πολύ μέχρι να φανεί το μαύρο ντουμάνι,
  εμένα όμως μου φάνηκαν ατέλειωτες οι στιγμές της αναμονής.
 Ήταν ακριβώς τόσο επιβλητικό όσο το έπλασε
η φαντασία μου και κάτι περισσότερο.
Τίποτε άλλο μέχρι εκείνη την ηλικία
δε με είχε εντυπωσιάσει σε τέτοιο βαθμό.
 Έμεινα αποσβολωμένος, δε μπορούσα
  να πιστέψω ότι η πραγματικότητα πλειοδοτούσε
σε υπερβολή της παιδικής μου φαντασίας.

εμένα όμως μου φάνηκαν ατέλειωτες οι στιγμές της αναμονής.
 Ήταν ακριβώς τόσο επιβλητικό όσο το έπλασε
η φαντασία μου και κάτι περισσότερο.
Τίποτε άλλο μέχρι εκείνη την ηλικία
δε με είχε εντυπωσιάσει σε τέτοιο βαθμό.
 Έμεινα αποσβολωμένος, δε μπορούσα
  να πιστέψω ότι η πραγματικότητα πλειοδοτούσε
σε υπερβολή της παιδικής μου φαντασίας.

Ήταν ακριβώς τόσο επιβλητικό όσο το έπλασε

η φαντασία μου και κάτι περισσότερο.

Τίποτε άλλο μέχρι εκείνη την ηλικία

δε με είχε εντυπωσιάσει σε τέτοιο βαθμό.
 Έμεινα αποσβολωμένος, δε μπορούσα
  να πιστέψω ότι η πραγματικότητα πλειοδοτούσε
σε υπερβολή της παιδικής μου φαντασίας.

Έμεινα αποσβολωμένος, δε μπορούσα
  να πιστέψω ότι η πραγματικότητα πλειοδοτούσε
σε υπερβολή της παιδικής μου φαντασίας.

να πιστέψω ότι η πραγματικότητα πλειοδοτούσε

σε υπερβολή της παιδικής μου φαντασίας.

Ζούσα ένα θαύμα.

Αμέσως μετά την μοναδική αυτή εμπειρία που έζησα,

η μόνη μου σκέψη  ήταν για το πότε

θα επιστρέφαμε στο χωριό, ώστε να τα διηγηθώ όλα

στο φίλο μου τον Γιώργο.

Κάποτε έφθασε κι’ αυτή η ευλογημένη στιγμή της επιστροφής.
  Μόλις κατέβηκα από το αυτοκίνητο,
έτρεξα στο σπίτι του. Προς μεγάλη μου απογοήτευση,
ο Γιώργος είχε φύγει για μια ολόκληρη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη.
 Ένιωσα σα να έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.
 Ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα
ότι δεν αρκεί να ζήσεις το θαύμα αν δεν υπάρχει
 κάποιος να το μοιραστείς μαζί του.

Μόλις κατέβηκα από το αυτοκίνητο,

έτρεξα στο σπίτι του. Προς μεγάλη μου απογοήτευση,

ο Γιώργος είχε φύγει για μια ολόκληρη εβδομάδα στη Θεσσαλονίκη.
 Ένιωσα σα να έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.
 Ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα
ότι δεν αρκεί να ζήσεις το θαύμα αν δεν υπάρχει
 κάποιος να το μοιραστείς μαζί του.

Ένιωσα σα να έχασα τη γη κάτω από τα πόδια μου.
 Ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα
ότι δεν αρκεί να ζήσεις το θαύμα αν δεν υπάρχει
 κάποιος να το μοιραστείς μαζί του.

Ήταν η πρώτη φορά που συνειδητοποίησα
ότι δεν αρκεί να ζήσεις το θαύμα αν δεν υπάρχει
 κάποιος να το μοιραστείς μαζί του.

ότι δεν αρκεί να ζήσεις το θαύμα αν δεν υπάρχει
 κάποιος να το μοιραστείς μαζί του.

κάποιος να το μοιραστείς μαζί του.

Με άλλα λόγια, η συμβίωση του θαύματος,
 έστω και αφηγηματικά, είναι που το καθιστά ανυπέρβλητο.
  Σε διαφορετική περίπτωση, αυτό δε μπορεί
  να υπερβεί τα όρια της συμβατικής πραγματικότητας.

έστω και αφηγηματικά, είναι που το καθιστά ανυπέρβλητο.
  Σε διαφορετική περίπτωση, αυτό δε μπορεί
  να υπερβεί τα όρια της συμβατικής πραγματικότητας.

Σε διαφορετική περίπτωση, αυτό δε μπορεί
  να υπερβεί τα όρια της συμβατικής πραγματικότητας.

να υπερβεί τα όρια της συμβατικής πραγματικότητας.