Photo Salonikios Athanasios Εγνατία Οδός.    Μερικά ίχνη ρωμ.λιθόστρωτων δρόμων ορισμένες τοξοτές ρωμ γέφυρες που σώθηκαν , καθώς και μερικά μιλιάρια που βρέθηκαν ,σε συνδυασμό με τα στοιχεία των οδοιπορικών ,μας επιτρέπουν να βγάλουμε το συμπέρασμα οτι κυρίως πάνω στ'αχνάρια των αρχαίων δρόμων κατασκευάστηκε και η Εγνατία οδός με τις δευτερεύουσες αρτηρίες της .Φυσικά σε ορισμένες περιοχές δέν παρέλειψαν οι Ρωμαίοι να χαράξουν απο την αρχή καινούριους δρόμους για την εξυπηρέτηση νεoϊδρυθέντων πολισμάτων ή για να ικανοποιήσουν τις ανάγκες τις οποίες επέβαλλε η καινούρια πολιτική κατάσταση που διαμορφώθηκε μετά την ρωμ .κατάκτηση . Η κύρια αρτηρία της Εγνατίας οδού που ερχόταν απ΄τα στενά της Ρεντίνας ,ακολουθώντας τα  χνάρια του αρχαίου παραλιακού δρόμου ,που τον είχαν χρησιμοποιήσει παλιότερα ο Ξέρξης ,ο Μαρδόνιος ,οΒρασίδας κ,α, περνούσε το Στρυμόνα και έφτανε στην Αμφίπολη .Παρα την ολότελη απουσία απο ίχνη του δρόμου ,φαίνεται πολύ πιθανό ,οτι αυτός ,αφήνοντας την Αμφίπολη κα

                   From the book German War Birds.    Claude W. Sykes        Το  Sopwith  ​1 1⁄2  Strutter  ήταν βρετανικό μονοθέσιο ή διθέσιο αεροπλάνο του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου. Στο κείμενο αναφέρεται για ένα διθέσιο που απογειώθηκε από το αεροδρόμιο του Μονουχίου (Μαυροθάλασσα). Η περιοχή δυτικά του Στρυμόνα ελεγχόταν από τους Συμμάχους ενώ ανατολικά του Στρυμόνα βρισκόταν βουλγαρικές γερμανικές και αυστριακές δυνάμεις. Salonikios Athanasios

 

  ΔΡΟΜΟΛΌΓΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ - ΚΟΡΜΊΣΤΑ Οι λάτρεις των ταξιδιών με το ΚΤΕΛ θα εκτιμήσουν πολύ το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Κορμίστα, απ'τα πιο ενδιαφέροντα και περιπετειώδη στη Β Ελλάδα. Το δρομολόγιο ξεκινάει από Θεσσαλονίκη με προφανή προορισμό την Κορμίστα, το τελευταίο χωριό του Παγγαίου από την πλευρά των Σερρών. Η μισή διαδρομή κυλάει ήρεμα και άνετα κατά μήκος της Εγνατίας Οδού, δίπλα στις λίμνες της Κορώνειας και της Βόλβης. Η περιπέτεια αρχίζει αμέσως μετά, καθώς εγκαταλείπει το λεωφορείο οριστικά την Εγνατία και μπαίνει στο κομψό θέρετρο των 80s, την Ασπροβάλτα. Συνήθως κάνει στάσεις εδώ το καλοκαίρι μιας και αρκετοί κάτοικοι των χωριών των Σερρών έχουν εξοχικά. Το χειμώνα πάλι σπανίως ανεβαίνει κάποιος στο λεωφορείο. Αφού διασχίσει την παραλιακή περιοχή της Κυανής Ακτής που ακολουθεί - παραδοσιακή στάση στο παρελθόν για καφέ, πατσά κλπ - φτάνει στα Νέα Κερδύλλια, το πρώτο χωριό των Σερρών. Στρίβει από τον κεντρικό δρόμο προς την πλατεία, όπου το λεωφορείο κάνει την πρώτη μεγάλη

  Konrad Jacob Josef von Vilas Konrad Jacob Josef von Vilas Φώτο 1  Καπναποθήκη Spierer κατασκευασμένη απο τον Konrad Jacob Josef von Vilas Φώτο 2  Hermann Spierer Ημερομηνία γέννησης: 04 October 1887 Τόπος γέννησης: İzmir Province, Izmir, Turkey Θάνατος: 18 March 1927 (39) Trieste, Friuli-Venezia Giulia, Italy Συγγενείς: Son of Sigmund Siegmund Spierer και Fanny Golda Spierer Σύζυγος της Vittoria Spierer Father of Lélé Spierer και Simon Spierer Brother of Charles Moshe Spierer; Margaret Carolina Maier; Léon Spierer και Emile Spierer Φώτο3  Hermann Spierer Όταν το καταραμένο εκείνο φθινόπωρο του 1922, οι πύλες της κολάσεως είχαν ανοίξει “στην καθ’ ημάς Ανατολή” και η πανέμορφη πρωτεύουσα της Ιωνίας έπνεε τα λοίσθια, παραδομένη στις φλόγες, [...] όταν οι Σύμμαχοι παρακολουθούσαν αμέτοχοι από τις ναυαρχίδες τους κι όταν οι μανάδες έτρεχαν αλλόφρονες πάνω κάτω στην προκυμαία με τα μωρά στην αγκαλιά, όταν η Σμύρνη φαινόταν εγκαταλελειμμένη πια από θεούς κι ανθρώπους, ένα χέρι σωτηρίας απλώ

βαφές νημάτων Το Σεπτέμβρη όταν τίναζαν τα καρύδια ,τα τσόφλια τα έβραζαν στα καζάνια και αυτό το νερό το χρησιμοποιούσαν για βαφή .Βουτούσαν μέσα τα νήματα κι έπαιρναν ένα ωραίο καφέ ή μπέζ ή χακί χρώμα που ήταν ανεξίτηλο (δε ξέβαφε ).Τα ξέβγαζαν με σταχτόνερο για να γυαλίσει το νήμα . Ωραίο χρώμα σε μπέζ απόχρωση έπαιρναν τα νήματα εκτός απο τις καρυδόφλουδες και με τις κρεμμυδόφλουδες .Για το πράσινο χρώμα βουτούσαν τα νήματα σε βραστο ζουμί απ'το φυτό λαπαταριά . Μπέζ καφέ ή μουσταρδί χρώμα πετύχαιναν και με τα ροδότσουφλα και τα φύλλα της ροδιάς . Για να γίνει το χρώμα πιό έντονο ,έβαζαν μετά καραμπογιά (θειϊκός σίδηρος) Στα κατοπινά χρόνια επικράτησαν και διαδόθηκαν οι χημικές βαφές ,όμως και τότε αρκετοί γνώριζαν τα χρώματα που έδιναν τα διάφορα βότανα και θάμνοι ,όπως λ.χ οι φλούδες ,οι ρίζες,και τα άνθη .Αυτά έδιναν ζωηρά αλλά ανεξίτηλα χρώματα Μιλτιάδης Βασ. Παπαπέτρου Ροδολίβος Μελετώντας την παράδοση

  Ροδολίβος Σερρών απο ψηλά/ Rodolivos Greece, mavic pro Danostories

  Ένα ακόμη σημαντικό σπήλαιο έχει εντοπιστεί στην πορεία του Αγγίτη, το « Σπήλαιο του Ορφέα ». Βρίσκεται στην περιοχή του Πετρωτού, στη ΝΑ απόληξη του ορεινού όγκου του Μενοικίου, ΝΑ του Δήμου Αλιστράτης στο νομό Σερρών, σε απόσταση 1,5χμ. από το σπήλαιο της Αλιστράτης. H ανασκαφική έρευνα του σπηλαίου ξεκίνησε το 2002 από την Εφορεία Παλαιοανθρωπολογίας και Σπηλαιολογίας Ελλάδος του ΥΠΠΟ, από την αρχαιολόγο κα X. Κονταξή με τη συμβολή του γεωλόγου κου Β. Γιαννόπουλου. Στο χώρο του σπηλαίου εσωτερικά της εισόδου, εντοπίστηκε από τους ανασκαφείς εκτεταμένη λαθρανασκαφή, διαστάσεων 2Χ2μ. και βάθους 4μ. Δίπλα στο χώρο αυτό ανοίχτηκε ένα σκάμμα 2Χ2μ., και άλλα 4 σκάμματα ίδιων διαστάσεων ανοίχτηκαν στον ονομαζόμενο «νότιο θάλαμο», όπου υπήρχε επιφανειακά μεγάλη συγκέντρωση κεραμικής. Από τα πλέον σημαντικά ευρήματα που ανακαλύφθηκαν είναι δύο τμήματα ανθρώπινων κρανίων. Το ένα από αυτά ανήκει σε νεαρό ενήλικα, χωρίς να έγινε δυνατός προσδιορισμός του φύλου, ενώ το δεύτερο ανήκει σε προέφη

  **Popular Music in the Greek Press of Thessaloniki, 1912-1922 **Argyrios Kokoris Attorney-at-Law / Musician, Singer and Music Teacher 3.2 References to popular music in religious celebrations The first report comes from the hills of Amphipolis, of Paggaion mountain in Eastern Macedonia in 1913. Easter celebration of two military divisions along with local villagers was presented in the following manner; dances and heroic chants were mentioned together with the Greek heroic chants being sung by the villagers – which were dancing at the same time.132 The Easter of 1914 in the Macedonian county was described as being celebrated with soldiers singing national chants and dancing Greek dances.1 132 Makedonia, 25/4/1913, p.2 «ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΟΝ ΜΑΣ - ΜΙΑ ΣΥΓΚΙΝΗΤΙΚΩΤΑΤΗ ΕΟΡΤΗ» / “FROM OUR ARMY – A VERY TOUCHING FEAST” («Χοροί και άσματα ηρωικά απηχούσι ανά τους πρόποδας του Παγγαίου... περί ωραν 8ην πρωινήν βλέπομεν κατερχομένους τους κατοίκους των διαφόρων χωρίων...Ζητωκραυγαί ουρανομήκεις ακ

                                                    φωτογραφίες Σαλονικιός Αθανάσιος Φωτογραφία Φυσέκας Γιάννης                   Εργάτες χτίζουν το καμπαναριό της εκκλησίας της Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Ροδολίβους.                                             Ιερός Ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου του Ροδολίβους. 1.  (..."Ένας βαρύς αναστεναγμός ξέφυγε από το στόμα του Μπέη. Πέντε χρόνια τώρα μεγάλη φωτιά έκαιγε τα σωθικά του. Η μονάκριβη κόρη του η Φατμέ, σαν έγινε πέντε χρονών, την πήρε ο δούλος του ο Μουσταφάς να την κάνει βόλτα με το ολόασπρο αραβικό του άλογο και στον δρόμο  από κάτι τρόμαξε και έριξε το παιδί κάτω στο καλντερίμι . Σαν άκουσε τα κλάματα του Μουσταφά ο Μπέης τινάχτηκε έξω από τον οντά  και βλέποντας το παιδί του κάτω στις πέτρες αναίσθητο τράβηξε το μαχαίρι και χωρίς δεύτερη σκότωσε τον Μουσταφά . Το παιδί βέβαια έζησε αλλά από τότε το μονάκριβο πουλί του είχε χάσει την λαλιά του. Τώρα , του φαινόταν  όλα μαύρα , δεν  είχε όρεξη  για τίποτα καθόταν ώρες μόνος του

  Ελαιώνας που καλύπτει μεγάλο  μέρος του θεάτρου. Η περιοχή όπου τοποθετείται το θέατρο της Αμφίπολης. Το αρχαίο θέατρο της Αμφίπολης, βρίσκεται ΒΑ του αρχαίου γυμνασίου, σε εξέχουσα αμφιθεατρική θέση, με θέα προς τις εκβολές του ποταμού Στρυμόνα και τα βουνά που τον πλαισιώνουν. Δυστυχώς δεν έχει ερευνηθεί ακόμα συστηματικά. Μια πρώτη δοκιμαστική έρευνα πραγματοποιήθηκε στην «ορχήστρα» του θεάτρου προ τριακονταετίας από τον αείμνηστο Δ. Λαζαρίδη, σε βάθος αρκετών μέτρων (7-8 μ.), στην περιοχή που σήμερα καλύπτεται από ελαιώνα δίπλα στο αρχαίο γυμνάσιο. Το δομικό υλικό του κοίλου του θεάτρου δε σώζεται πλέον, διακρίνεται όμως καθαρά η διαμόρφωσή του. Σε αυτήν, άλλωστε, παραπέμπει και η χαρακτηριστική ονομασία «σκαλάκια» της θέσης, από όπου οι κάτοικοι της Αμφίπολης και των περιχώρων προμηθεύονταν, από το 1920 και μετά, άφθονο οικοδομικό υλικό, που αποτέλεσε ενίοτε εμπορεύσιμο είδος για τον ιδιοκτήτη της περιοχής Υπολογίζεται ότι σε μεγάλο βάθος σώζονται η ορχήστρα και μερικές από τις

  Φωτογραφίες Γιάννης Φυσέκας  Kοντά στο Ροδολίβος βρέθηκαν διάφορες επιγραφές Ελληνικές και Λατινικές ,οι οποιές μαρτυρούν την ύπαρξη αρχαίου πολίσματος του οποίου τη θέση πρέπει πιθανώς να την αναζητήσουμε στο λόφο του Αγίου Αθανασίου ,που βρισκόταν δίπλα στο χωριό .Απ'τις επιγραφές βγαίνει το συμπέρασμα οτι το πόλισμα αυτό άκμασε τη ρωμαική εποχή ,και βρισκόταν πάνω στην Εγνατία οδό .Δυστυχώς δεν έχουμε στοιχεία για να αποδείξουμε την ύπαρξη του πολίσματος στην προρωμαική εποχή .Το όνομα όμως της κωμόπολης Ροδολίβους που διατηρήθηκε απ'τη Βυζαντινή εποχή σ'ολη τη περίοδο της τουρκοκρατίας και το οποίο μας θυμίζει τα περίφημα ρόδα του Παγγαίου μας κάνει να υποθέσουμε οτι το πόλισμα υπήρχε και κατα τη θρακομακεδονική εποχή . Δημητρίου Κ.Σαμσάρη