Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αρχείο

Ετικέτες

Εμφάνιση περισσότερων

ΗΛΙΟΚΩΜΗ ΣΕΡΡΩΝ

 





Ηλιοκώμη
Συνεχίζοντας την περιήγησή μας στα χωριά του δήμου Αμφίπολης με βυζαντινό παρελθόν φτάνουμε στο χωριό της Ηλιοκώμης. Το χωριό πήρε την ονομασία αυτή το 1934. Είναι όμως σε όλους μας γνωστή η παλιά ονομασία του χωριού «Τζερέπιανη» την οποία χρησιμοποιούμε μέχρι και σήμερα για να «συνεννοηθούμε». Και πολύ καλά κάνουμε μιας και η ονομασία αυτή του χωριού μας πάει 700 χρόνια πίσω, όπου γίνεται η πρώτη γνωστή αναφορά του χωριού στις βυζαντινές πηγές με αυτό το όνομα.
Το 1316 ο αυτοκρατορικός απογραφέας του Βυζαντίου Τρύφωνας Κεδρηνός απογράφει το χωριό με το όνομα Τζερέπλιανη στους πρόποδες του Παγγαίου. Η καταγραφή είναι λεπτομερής και μπορούμε να σχηματίσουμε μια καλή εικόνα του οικισμού και των κατοίκων του. Στο πρακτικό καταγραφής γίνεται αναφορά για 22 νοικοκυριά που ασχολούνταν με την αμπελοκαλλιέργεια και την εκτροφή ζώων. Συγκεκριμένα αναφέρονται 10 βόδια, 2 αγελάδες, 1 γαϊδούρι και πρόβατα. Καλλιεργούνταν επίσης χωράφια που οργώνονταν με ζευγάρι βοδιών. Το χωριό ήταν μετόχι της μονής Ιβήρων και οι κάτοικοι καλλιεργούσαν τα κτήματα για λογαριασμό της μονής. Στον οικισμό δραστηριοποιούνταν και επαγγελματίες, όπως ένας αγγειοπλάστης, ένας χαλκουργός και ένας ράπτης. Αναφέρεται επίσης και ένας ιερέας.
Την ίδια περίοδο σε κοντινή απόσταση από τον οικισμό βρισκόταν η μονή των Αγίων Αναργύρων, γνωστή για το μεγάλο της πανηγύρι και μετόχι από το 1265 της μονής Βατοπεδίου.
Η θέση του βυζαντινού οικισμού ταυτίζεται με τη θέση του σημερινού οικισμού.


          Συντάκτης κειμένου .έρευνα .Σαλονικιός Αθανάσιος

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η 1η Μεραρχία αναχωρεί από τις Ελευθερές με προορισμό την Σμύρνη.

  Ελληνική απόβαση στη Σμύρνη Όταν πλέον η Συνδιάσκεψη του Παρισιού εγκαινίασε τις εργασίες της, οι αποκλίνουσες απόψεις της Ελλάδας και της Ιταλίας διαπιστώθηκαν πέρα από κάθε αμφιβολία. Η επίμονη άρνηση των Ιταλών έστω και να εξετάσουν το ενδεχόμενο εκχώρησης της Σμύρνης και της ενδοχώρας της στην Ελλάδα δημιούργησε αδιέξοδο όχι μόνο σε διμερές επίπεδο, αλλά εξίσου μέσα στους κόλπους του Συμβουλίου των Τεσσάρων. Η λύση στον γόρδιο διπλωματικό δεσμό ήρθε την άνοιξη του 1919 με τον πλέον απροσδόκητο και συνάμα καταιγιστικό τρόπο. Στις 11/24 Απριλίου ο Ιταλός πρωθυπουργός Βιττόριο Εμανουέλε Ορλάντο αποχώρησε από τη γαλλική πρωτεύουσα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την άρνηση των υπόλοιπων τριών Δυνάμεων, και κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών, να συγκατανεύσουν στην παραχώρηση του Φιούμε (σημαντικού λιμανιού στη βόρεια ακτή της Αδριατικής Θάλασσας) στην Ιταλία. Αυτή η ενέργεια δημιούργησε κλίμα αντιπάθειας και καχυποψίας σε βάρος των Ιταλών, το οποίο ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο, μετατρεπόμενο

O Λέων της Αμφίπολης του συγγραφέα Oscar Broneer

  Ενα βιβλίο του συγγραφέα  Oscar Broneer  που εκδόθηκε το 1941 και μεταφράστηκε  στα Ελληνικά απο τις εκδόσεις Αρμός .Περιέχει σπάνιες φωτογραφίες από την εύρεση του επιβλητικού γλυπτού σε κομμάτια στις όχθες του Στρυμώνα καθώς και από την κατασκευή του μνημείου του. Το 1941, ο Σουηδός αρχαιολόγος Oscar Broneer, στο βιβλίο του "Το μνημείο του Λέοντα της Αμφίπολης", παρέθεσε το σχέδιο αναπαράστασης που εικονίζεται δίπλα ως μαυσωλείο με τους ιωνικούς κίονες που το κοσμούσαν στην αρχαιότητα και μεταξύ άλλων έγραψε ότι: "Το 1895, ο Walther Judeith υπέθεσε ότι ο κάτοχος της μεγαλειώδους σαρκοφάγου του Αλεξάνδρου που ανακαλύφθηκε στη Σιδώνα ήταν ο Λαομέδων. Μία ανάλυση των αναγλύφων των τεσσάρων πλευρών της σαρκοφάγου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κεντρική φιγούρα σε κάθε σκηνή είχε σκοπό να απεικονίσει τον κάτοχο σε διάφορα αποφασιστικά γεγονότα της ζωής του και ότι αυτές οι ιστορικές εικόνες δεν ταιριάζουν σε κανέναν από του εταίρους του Αλεξάνδρου εκτός από τον Λαομέδοντα...

Επιδρομές και καταστροφές των βαρβάρων στην Αμφίπολη

  Ερείπια των τειχών της Αμφίπολης ΠΗΓΗ  wikipedia.org Ο ρόλος της Αμφιπόλεως στην ιστορία ήταν πολύ μεγάλος. Για την κατάληψή της στους αρχαίους χρόνους δόθηκαν πολλές μάχες και θυσιάστηκαν χιλιάδες άνδρες. Έγινε το μήλον της έριδος και θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων πρώτα και Θρακών, μετά των Αθηναίων, των Σπαρτιατών, των Μακεδόνων, των Χαλκιδέων και τέλος των Ρωμαίων. Ήταν το μεγαλύτερο στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό και νομισματικό κέντρο της Μακεδονίας στην ελληνιστική και ρωμαϊκή εποχή. Λόγω της επίκαιρης θέσεως και των πολλών πλεονεκτημάτων της λεηλατήθηκε και καταστράφηκε πολλές φορές. Πολλές καταστρεπτικές επιδρομές έγιναν κατά καιρούς στη Μακεδονία από τους Σκορδίσκους, τους Γαλάτες, τους Μαίδους, τους Δάρδανους και τους Θράκες. Η Αμφίπολη υπήρξε ο στόχος πολλών ληστρικών επιδρομών βαρβάρων λαών. Υπέστη τις παρακάτω καταστροφές: α) Ρωμαίοι . Οι Ρωμαίοι πρώτοι από όλους, όπως αναφέραμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, λεηλάτησαν τους θησαυρούς της Αμφιπόλεως. Τους μετ