Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αρχείο

Ετικέτες

Εμφάνιση περισσότερων

Χαράλαμπος Πορλίγγης


 **Χαράλαμπος Πορλίγγης **Ακάματος λειτουργός της ιατρικής, αλλά και μεγάλος ιδεαλιστής του γεωργικού συνεταιριστικού πνεύματος, καταγόταν από την Πορταριά Βόλου, έφεδρος αξιωματικός του ελληνικού στρατού στη διάρκεια του 1ου και του 2ου βαλκανικού πολέμου. Έλαβε μέρος στη μάχη του Λαχανά και, όταν ο νικηφόρος ελληνικός στρατός έφθασε στην περιοχή μας, συνδέθηκε με ανθρώπους του Ροδολίβους οι οποίοι του εζήτησαν να εργασθεί στο χωριό μας. Εν τω μεταξύ πήρε το πτυχίο της ιατρικής και προσελήφθη με σύμβαση για την περίθαλψη των συγχωριανών μας. Κατά το 1917 μαζί με πολλούς άλλους -όπως μνημονεύουμε σε ιδιαίτερο κεφάλαιο- απεστάλη ως όμηρος στη Ν. Γιουγκοσλαβία που κατείχονταν από τους Βουλγάρους και όπου ασκούσε την ιατρική στους ομήρους, προσβλήθηκε δε και ο ίδιος από εξανθηματικό τύφο. Με την επιστροφή των ομήρων -όσων επέζησαν- επανήλθε στο Ροδολίβος και συνέχισε να ασκεί το λειτούργημά του. Ήταν τότε η εποχή -τότε και λίγο αργότερα κατά το 1925-32- που τα καπνά διέρχονταν κρίση και οι παραγωγοί πιέζονταν από την ανάγκη να εξοφλήσουν τα χρέη τους και αναγκάζονταν να πωλούν πρόωρα τον καπνό, σε όχι καλές τιμές. Ανήσυχο πνεύμα αλλά και φιλοπρόοδος όπως ήταν, προωτοστάτησε στην ίδρυση του Γεωργικού Πιστωτικού Συνεταιρισμού κατά το 1919.

Ο ΠΡΩΤΟΠΟΡΟΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΠΟΡΛΙΓΓΗΣ (ΣΤΟ ΜΕΣΟΝ ΤΗΣ ΠΑΝΩ ΣΕΙΡΑΣ) ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ ΠΟΥ ΣΤΕΛΕΧΩΣΑΝ ΤΟΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΟ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟ ΡΟΔΟΛΙΒΟΥΣ ΣΕΡΡΩΝ, ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑΚΟΝ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΟΥ. ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΡΟΑΓΓΕΛΟ ΤΟΥ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ ΤΗΝ ΙΔΡΥΣΗ ΤΟΥ ΑΓΡΟΤΙΚΟΥ ΣΥΝΕΤΑΙΡΙΣΜΟΥ ΜΕ ΤΗΝ ΕΜΠΝΕΥΣΗ ΤΟΥ ΙΑΤΡΟΥ ΠΟΡΛΙΓΓΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΑΡΩΓΗ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΗ ΤΡΑΠΕΖΙΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΚΟΡΥΖΗ, ΔΙΟΙΚΗΤΗ ΤΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ, ΙΔΡΥΤΗ ΤΗΣ ΑΓΡΟΤΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΑΙ ΜΕΤΕΠΕΙΤΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ.
Ήταν στο ενεργητικό του τότε κατά το 1920 ή 1921 που επέτυχε μέσω της Εθνικής τράπεζας -η Αγροτική Τράπεζα ιδρύθηκε κατόπιν- τη δανειοδότηση του Γεωργ. Πιστ. Συνεταιρισμού, πράγμα που του έδωσε τη δυνατότητα να ενισχύει οικονομικά τους καπνοπαραγωγούς, ώστε να αποφεύγουν τις πιέσεις των καπνεμπόρων, γιατί έτσι εξοφλούσαν τα χρέη τους και μπορούσαν να περιμένουν τον κατάλληλο χρόνο και να πετυχαίνουν καλλίτερες τιμές. Κατά το 1929 με το «Κράχ» στην Αμερική που επεκτάθηκε και στην Ευρώπη και με τον ερχομό στο χωριό μας και άλλων γιατρών, ο X. Πορλίγγης αναγκάσθηκε να εγκατασταθεί στο Μ. Σούλι, όπου βρήκε καλλίτερες συνθήκες εργασίας. Πριν φύγει όμως από το χωριό μας πρωτοστάτησε και στην ίδρυση του Γεωργικού Σταθμού που λειτούργησε με επιτυχία επί πολλά χρόνια, στο χώρο όπου σήμερα βρίσκεται το Γυμνάσιο. Το 1939 εγκαταστάθηκε τελικά στην πατρίδα του την Πορταριά. Αυτός ήταν λοιπόν ο αξέχαστος για τους παλαιοτέρους Χαρ. Πορλίγγης. Ακούραστος σαν άνθρωπος, έμπειρος σαν επιστήμων, σώφρων, συνετός, ανιδιοτελής. Αγάπησε τον άνθρωπο μα και το γεωργό. Πρόσφερε πολλά, πήρε λίγα όσα του αρκούσαν, την ικανοποίηση πάνω απ’ όλα. Δικαιολογημένα το προρτραίτο του στολίζει τα Γραφεία του Γεωργ. Πιστωτ. Συνεταιρισμού, σαν ένδειξη της μεγάλης του προσφοράς στο Ροδολίβος. Δεν πρέπει να ξεχνούμε ότι ο Γεωργ. Πιστωτ. Συνεταιρισμός Ροδολίβους, που πρωτοστάτησαν άξιοι και ικανοί συγχωριανοί μας μας και στη συνέχεια όσοι τους διαδέχθηκαν, έδωσε «δείγματα γραφής» και συντέλεσε σε πολύ μεγάλο βαθμό στη Γεωργική, Οικονομική και Κοινωνική πρόοδο του Ροδολίβους.
πηγη: Mιλτιάδης Παπαπέτρου: Το Ροδολίβος ιστορία Λαογραφία

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η 1η Μεραρχία αναχωρεί από τις Ελευθερές με προορισμό την Σμύρνη.

  Ελληνική απόβαση στη Σμύρνη Όταν πλέον η Συνδιάσκεψη του Παρισιού εγκαινίασε τις εργασίες της, οι αποκλίνουσες απόψεις της Ελλάδας και της Ιταλίας διαπιστώθηκαν πέρα από κάθε αμφιβολία. Η επίμονη άρνηση των Ιταλών έστω και να εξετάσουν το ενδεχόμενο εκχώρησης της Σμύρνης και της ενδοχώρας της στην Ελλάδα δημιούργησε αδιέξοδο όχι μόνο σε διμερές επίπεδο, αλλά εξίσου μέσα στους κόλπους του Συμβουλίου των Τεσσάρων. Η λύση στον γόρδιο διπλωματικό δεσμό ήρθε την άνοιξη του 1919 με τον πλέον απροσδόκητο και συνάμα καταιγιστικό τρόπο. Στις 11/24 Απριλίου ο Ιταλός πρωθυπουργός Βιττόριο Εμανουέλε Ορλάντο αποχώρησε από τη γαλλική πρωτεύουσα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την άρνηση των υπόλοιπων τριών Δυνάμεων, και κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών, να συγκατανεύσουν στην παραχώρηση του Φιούμε (σημαντικού λιμανιού στη βόρεια ακτή της Αδριατικής Θάλασσας) στην Ιταλία. Αυτή η ενέργεια δημιούργησε κλίμα αντιπάθειας και καχυποψίας σε βάρος των Ιταλών, το οποίο ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο, μετατρεπόμενο

O Λέων της Αμφίπολης του συγγραφέα Oscar Broneer

  Ενα βιβλίο του συγγραφέα  Oscar Broneer  που εκδόθηκε το 1941 και μεταφράστηκε  στα Ελληνικά απο τις εκδόσεις Αρμός .Περιέχει σπάνιες φωτογραφίες από την εύρεση του επιβλητικού γλυπτού σε κομμάτια στις όχθες του Στρυμώνα καθώς και από την κατασκευή του μνημείου του. Το 1941, ο Σουηδός αρχαιολόγος Oscar Broneer, στο βιβλίο του "Το μνημείο του Λέοντα της Αμφίπολης", παρέθεσε το σχέδιο αναπαράστασης που εικονίζεται δίπλα ως μαυσωλείο με τους ιωνικούς κίονες που το κοσμούσαν στην αρχαιότητα και μεταξύ άλλων έγραψε ότι: "Το 1895, ο Walther Judeith υπέθεσε ότι ο κάτοχος της μεγαλειώδους σαρκοφάγου του Αλεξάνδρου που ανακαλύφθηκε στη Σιδώνα ήταν ο Λαομέδων. Μία ανάλυση των αναγλύφων των τεσσάρων πλευρών της σαρκοφάγου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κεντρική φιγούρα σε κάθε σκηνή είχε σκοπό να απεικονίσει τον κάτοχο σε διάφορα αποφασιστικά γεγονότα της ζωής του και ότι αυτές οι ιστορικές εικόνες δεν ταιριάζουν σε κανέναν από του εταίρους του Αλεξάνδρου εκτός από τον Λαομέδοντα...

Επιδρομές και καταστροφές των βαρβάρων στην Αμφίπολη

  Ερείπια των τειχών της Αμφίπολης ΠΗΓΗ  wikipedia.org Ο ρόλος της Αμφιπόλεως στην ιστορία ήταν πολύ μεγάλος. Για την κατάληψή της στους αρχαίους χρόνους δόθηκαν πολλές μάχες και θυσιάστηκαν χιλιάδες άνδρες. Έγινε το μήλον της έριδος και θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων πρώτα και Θρακών, μετά των Αθηναίων, των Σπαρτιατών, των Μακεδόνων, των Χαλκιδέων και τέλος των Ρωμαίων. Ήταν το μεγαλύτερο στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό και νομισματικό κέντρο της Μακεδονίας στην ελληνιστική και ρωμαϊκή εποχή. Λόγω της επίκαιρης θέσεως και των πολλών πλεονεκτημάτων της λεηλατήθηκε και καταστράφηκε πολλές φορές. Πολλές καταστρεπτικές επιδρομές έγιναν κατά καιρούς στη Μακεδονία από τους Σκορδίσκους, τους Γαλάτες, τους Μαίδους, τους Δάρδανους και τους Θράκες. Η Αμφίπολη υπήρξε ο στόχος πολλών ληστρικών επιδρομών βαρβάρων λαών. Υπέστη τις παρακάτω καταστροφές: α) Ρωμαίοι . Οι Ρωμαίοι πρώτοι από όλους, όπως αναφέραμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, λεηλάτησαν τους θησαυρούς της Αμφιπόλεως. Τους μετ