πηγή Μιλτιάδης Β.Παπαπέτρου Μελετώντας την παράδοση
Σε συνέχεια του προηγούμενου post περί ντοπιολαλιάς που ανέβασα χθες, θα ήθελα να κάνω κάποιες νέες προσθήκες τις οποίες μου θύμισε η ξαδέρφη μας κυρία Ελένη Σδραβικλή-Μπαϊρακτάρη.
Μαχμουρλής: άκεφος το πρωί
Νταγιάκα: υποστύλωμα των κοφινιών
Μεϊντάνι: το άνοιγμα, πολύς χώρος
Γιαζούκ (γιαζίκ): κρίμα
Μασαλά
Νταλντά: πηδάει
Αρδίν(ι)
Τσουράπι
Μπασκί
Κουντούρτσες-(ις): ξεσάλωσες
Μισνέτια
Νταϊρέ: κουράγιο
Κακμαλάκτσαν: τσιμπολόγησαν
Ντουγρού
Κατλάτσαν: παραέγιναν
Κασμέρ
Πισκιούλια: κρόσια
Νουντούλι: ξύλο με το οποίο κινητοποιούσαν τα ζώα να τρέξουν
Νικιάς: ο άντρας που έδινε υπόσχεση γάμου στη μέλλουσα σύζυγο
Πουδουκλώθκα: σκόνταξα
Σπουρίζω: μιλώ
Νίδιασε: χάλασε
Μπουχτσιάς: ο μπόγος ρούχων
Μπουτζιανή: περιποίηση
Κακάτσιος: φοβιτσιάρης
Τιατά: θεία
Λάλος: θείος
Μάμω: γιαγιά
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου