ΔΡΟΜΟΛΌΓΙΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΊΚΗ - ΚΟΡΜΊΣΤΑ
Οι λάτρεις των ταξιδιών με το ΚΤΕΛ θα εκτιμήσουν πολύ το δρομολόγιο Θεσσαλονίκη-Κορμίστα, απ'τα πιο ενδιαφέροντα και περιπετειώδη στη Β Ελλάδα.
Το δρομολόγιο ξεκινάει από Θεσσαλονίκη με προφανή προορισμό την Κορμίστα, το τελευταίο χωριό του Παγγαίου από την πλευρά των Σερρών. Η μισή διαδρομή κυλάει ήρεμα και άνετα κατά μήκος της Εγνατίας Οδού, δίπλα στις λίμνες της Κορώνειας και της Βόλβης.
Η περιπέτεια αρχίζει αμέσως μετά, καθώς εγκαταλείπει το λεωφορείο οριστικά την Εγνατία και μπαίνει στο κομψό θέρετρο των 80s, την Ασπροβάλτα. Συνήθως κάνει στάσεις εδώ το καλοκαίρι μιας και αρκετοί κάτοικοι των χωριών των Σερρών έχουν εξοχικά. Το χειμώνα πάλι σπανίως ανεβαίνει κάποιος στο λεωφορείο. Αφού διασχίσει την παραλιακή περιοχή της Κυανής Ακτής που ακολουθεί - παραδοσιακή στάση στο παρελθόν για καφέ, πατσά κλπ - φτάνει στα Νέα Κερδύλλια, το πρώτο χωριό των Σερρών. Στρίβει από τον κεντρικό δρόμο προς την πλατεία, όπου το λεωφορείο κάνει την πρώτη μεγάλη και υποχρεωτική στάση. Όσοι επιβάτες έχουν προορισμό τη Μαυροθάλασσα και τα υπόλοιπα χωριά της Νιγρίτας κατεβαίνουν και επιβιβάζονται σε άλλο λεωφορείο που συνήθως ήδη περιμένει στην πλατεία. Το λεωφορείο μισοαδειάζει και συνεχίζει τη διαδρομή.
Δεν ξαναμπαίνει στην Εγνατία, την οποία όπως είπαμε εγκαταλείψαμε οριστικά, αλλά συνεχίζει από τον παλιό δρόμο που περνάει δίπλα από το Λέοντα της Αμφίπολης και διασχίζει τη στενή και τρομακτική παλιά γέφυρα του Στρυμώνα. Διασχίζει τον οικισμό της Νέας Αμφίπολης, ανηφορίζει προς την Αμφίπολη, περνά πλησίον του Αρχαιολογικού Χώρου (όλη η περιοχή γενικά ανασκάπτεται), διασχίζει το πλέον διάσημο χωριό της Νέας Μεσσολακιάς (για την Παλιά θα γράψω άλλη φορά) και φτάνει στην Παλαιοκώμη. Εδώ υπάρχει δεύτερη ανταπόκριση. Όσοι έχουν προορισμό το Δράβησκο, τη Μυρίνη, τη Μεσσοράχη, τη Ζίχνη και το Γάζωρο, κατεβαίνουν και επιβιβάζονται κατά το γνωστό τρόπο στο λεωφορείο που ήδη περιμένει στην πλατεία. Οι υπόλοιποι συνεχίζουμε το ταξίδι, αποφεύγουμε όμως την Ε.Ο. Θεσσαλονίκης-Δράμας και επιλέγουμε τον καρόδρομο που πηγαίνει προς τον οικισμό της Νέας Φυλής που έχει δεν έχει 50 σπίτια. Συνεχίζουμε τον καρόδρομο, διασχίζουμε περιμετρικά το Μικρό Σούλι, που είναι χτισμένο πάνω σε ένα λόφο και ξαναβρίσκουμε την Ε.Ο. Στο μεταξύ έχουνε πιάσει κουβέντα με κάποιον παππού/ γιαγιά ή τον οδηγό, μιας και έχουν μείνει λίγα χωριά ακόμα κι όσοι έχουμε ξεμείνει είμαστε κοντοχωριανοί, ή και χωριανοί-γείτονες-μακρινοί συγγενείς.
Μετά από λίγο φτάνουμε στο Ροδολίβος. Είναι το μεγαλύτερο χωριό της διαδρομής και πάντα κάνει στάση το λεωφορείο, αποβιβάζονται συνήθως 2-3 επιβάτες. Εμείς όμως συνεχίζουμε, πλησιάζοντας όλο και πιο πολύ τον προορισμό μας. Επόμενο χωριό η Πρώτη. Αφού αγκομαχίσει στο πλακόστρωτο και καταφέρει να πάρει τη στροφή στον πλάτανο, φτάνει στην πλατεία του χωριού. Εδώ συνήθως κατεβαίνω εγώ, μετά από ένα ταξίδι 2 ωρών και μια απόσταση 120χμ. Το λεωφορείο συνεχίζει βέβαια το ταξίδι για τα υπόλοιπα χωριά, Μπάφρα, Ηλιοκώμη και Κορμίστα με τους εναπομείναντες επιβάτες , συνηθέστερα όμως μόνο με τον οδηγό.
Υπόψιν, δεν πρόκειται για άγονη γραμμή, το δρομολόγιο εκτελείται 3 φορές τη μέρα, καθημερινά, χειμώνα καλοκαίρι.
Πηγή https://thebusflaneur.tumblr.com/
("Όποιος δεν ταξιδεύει με ΚΤΕΛ, δεν είναι πραγματικός ταξιδιώτης")
Πηγή https://thebusflaneur.tumblr.com/
("Όποιος δεν ταξιδεύει με ΚΤΕΛ, δεν είναι πραγματικός ταξιδιώτης")
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου