ΤΡΑΓΟΥΔΙ ΑΠΟ ΤΗ
ΝΙΚΗΣΙΑΝΗ ΠΑΓΓΑΙΟΥ, ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΑΓΑΠΗΤΟ ΚΑΙ ΣΕ ΟΛΗ
ΤΗΝ ΑΝΑΤΟΛΙΚΗ
ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. ΕΡΜΗΝΕΥΕΙ ΜΕ ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ Ο ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΔΑΣΚΑΛΟΥΔΗΣ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΟΔΕΥΕΙ
Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΤΟΥ ΖΟΥΡΝΑ, ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΧΙΝΤΖΙΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΗΡΑΚΛΕΙΑ (ΤΖΟΥΜΑΓΙΑ) ΣΕΡΡΩΝ.
«Δύο φορές με πήρανε στη βουλγάρικη τη μουσική: στα 1942 και στα 1943. Εκεί είχα όλο τον χρόνο να διαβάσω γιατί φτιάχναμε από έξι μέχρι εφτά μήνες. Με το ζόρι μας έπαιρναν σαν τα τάγματα εργασίας. Ντουρντουβάκια που λέμε… Είχαμε και από το Σιδηρόκαστρο δυο παιδιά και από το Ροδολίβος… Σέρβους είχαμε…ανακατωμένοι μουσικοί ήμασταν…παίζαμε για λόγους ψυχαγωγίας σε παρελάσεις…βέβαια δεν μας πλήρωναν αλλά μας έδιναν να φάμε…Η έδρα μας ήταν το σημερινό Σαντάνσκι στον δρόμο για τη Σόφια…»
Απόσπασμα από συνέντευξη του οργανοπαίχτη Μήτσου Χίντζου, ζουρνατζή από την Ηράκλεια, στο: Τζανακάρης, Β., (1987), Γιατί - Ανθολόγιον, Σέρρες, σελ. 135)
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου