Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αρχείο

Ετικέτες

Εμφάνιση περισσότερων

Βρασίδας -Γέφυρα της Αμφίπολης

 








Του Άρη Μεντίζη

δημοσιογράφου – ιστορικού ερευνητή

 

«Καθώς οι ανασκαφές προχωρούσαν προς το βορειοδυτικότερο μέρος, όπου ανακαλύψαμε και Τρίτη πύλη, πειθόμουν όλο και περισσότερο πως η γέφυρα που αναφέρει ο Θουκυδίδης και που τόσο σημαντικό ρόλο έπαιξε στην κατάληψη της Αμφίπολης από τον Βρασίδα δεν πρέπει να βρισκόταν στο νοτιότερο σημείο, στη θέση του Λιονταριού, όπου την τοποθετούσαν πολλοί παλιότεροι ερευνητές, αλλά στα βόρεια. Η πλευρά αυτή, άλλωστε, προσφέρεται για τις κινήσεις του ιππικού στη μάχη του 422 π.Χ». Αυτό σημείωσε στο ημερολόγιό του ο Δημήτρης Λαζαρίδης, όπως το παρουσιάζει η ΙΗ’ Εφορεία Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων στο τμήμα του εκπαιδευτικού πακέτου «Αμφίπολη: Μια πόλη της αρχαιότητας», με τίτλο «Ανασκαφές Αμφιπόλεως, το ημερολόγιο του Δ. Λαζαρίδη». Αυτές ήταν και οι πρώτες σκέψεις του για την αρχαία γέφυρα.

 Σημειώνοντας τη σκέψη του στο χαρτί, ο αρχαιολόγος και ανασκαφέας της πόλης, έγραφε: «Έστρεψα λοιπόν εκεί την προσοχή μου, με την ελπίδα να βρω κάτι από το μοναδικό αυτό έργο που περιγράφει ο Θουκυδίδης για πρώτη φορά στην πορεία του Βρασίδα προς την Αμφίπολη, το 424. (…) Αναζητούσα αυτή τη γέφυρα όπου παίχτηκε η τύχη της Αμφίπολης και η μοίρα του Θουκυδίδη». Έτσι επέμεινε και συνέχισε τις συστηματικές έρευνές του για το μεγάλο αυτό έργο της αρχαιότητας. Δικαιώθηκε. Βρήκε και ανέσκαψε την μοναδική αρχαία ξύλινη γέφυρα της Αμφίπολης, που έδωσε πληθώρα στοιχείων για την εποχή.


ΠΗΓΉ XRONOMETRO.COM





Η ασπίδα που εκτίθεται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Αρχαίας Αγοράς στην στοά Αττάλου & πιθανολογείται ότι ανήκε στον Βρασίδα



Η λάρνακα του Σπαρτίατη στρατηγού Βρασίδα
Ένα από τα κορυφαία εκθέματα του μουσείου της Αμφίπολης

Θέλαμε να δούμε τον μακεδονικό τάφο της Αμφίπολης, αλλά η πρόσβαση ήταν δύσκολη. Ξεχάσαμε όμως ότι κοντά μας ήταν ένας τόσο σημαντικός τάφος. Στα υπόγεια του μουσείου της Αμφίπολης, ανάμεσα σε μολυβένιες σαρκοφάγους ένας ταπεινός κιβωτιόσχημος τάφος, λάξευμα στην γη της Αμφίπολης, μικρός και ασήμαντος για έναν πολύ "μεγάλο" Σπαρτιάτη που η ζωή και ο θάνατος του συνδέθηκε με την Αμφίπολη. Ίσα ίσα χώραγε μια εκπληκτική ασημένια λάρνακα "στεφανωμένη" από ένα χρυσό στεφάνι ελιάς. Αυτό είναι το απομεινάρι του Βρασίδα που μέσα της κουβαλούσε την στάχτη του και που σήμερα υποδέχεται σε περίοπτη θέση τον επισκέπτη του μουσείου για να θυμίζει ότι ο Βρασίδας από την Σπάρτη μπήκε στην Αμφίπολη αποφασισμένος, ο λαός τον ακολούθησε, πολέμησε και νίκησε τους Αθηναίους αλλά μαζί με τον αντίπαλον δέος του τον Κλέωνα έπεσαν στο πεδίο της μάχης το 422 π.Χ. Μαζί με τον θάνατο ήρθε και ο αφηρωισμός. Το όνομα του έμεινε στην ιστορία, και για τους πολίτες της Αμφίπολης έγινε αντικείμενο λατρείας και κομμάτι της ιστορίας τους.

ΠΗΓΗ: Αθηνολόγιο


Τα επιτεύγματα του Βρασίδα στην Λύγκο έλαβαν χώρα κατά την διάρκεια ετήσιας ανακωχής με την Αθήνα. Λίγο μετά την υποχώρησή του, η ανακωχή έληξε και ο Βρασίδας αποσύρθηκε στην οχυρωμένη πόλη της Αμφίπολης, την οποία είχε καταλάβει νωρίτερα με την δύναμη του λόγου και όχι των όπλων. Το Αθηναϊκό οχυρό που έλεγχε τις γέφυρες στον ποταμό Στρυμόνα, βρισκόταν πλέον στα χέρια του πιο τολμηρού στρατηγού της Σπάρτης. Οι Αθηναίοι υπό τον Κλέωνα δεν μπορούσαν πλέον να καθυστερήσουν λόγω της καταστροφής στη μάχη του Δηλίου και της ανάγκης να διασφαλισθούν οι στρατηγικοί πόροι της Θράκης………και το κλειδί ήταν η Αμφίπολη.
Ο Κλέων γνώριζε ότι δεν έπρεπε να υποτιμήσει τον Βρασίδα και περίμενε υπομονετικά τις ενισχύσεις από την Μακεδονία και την Θράκη, ενώ συγχρόνως οργάνωσε βάση στο Ήιον και μετέβη με τον στρατό του στην Αμφίπολη, την οποία ήθελε να δει πριν αρχίσει την πολιορκία. Ο Βρασίδας κατάλαβε ότι δεν μπορούσε να επιτεθεί στο υπεράριθμο στράτευμα του Κλέωνα και υποχώρησε στην πόλη.
Όταν ο Κλέων ολοκλήρωσε την ανίχνευση στην πόλη, άρχισε να υποχωρεί προς τα νότια, στην Ήιον, όταν απροσδόκητα δέχτηκε επίθεση από τον Βρασίδα με μικρό αριθμό ανδρών από τη νότια πύλη της Αμφίπολης. Ήταν ένας τολμηρός ελιγμός, επειδή οι Αθηναίοι υπερτερούσαν αριθμητικά από τους Σπαρτιάτες. Οι Αθηναίοι γύρισαν για να αντιμετωπίσουν την επίθεση και αυτό τους επιβράδυνε με αποτέλεσμα να δώσουν την ευκαιρία σε μία δεύτερη Σπαρτιατική δύναμη, η οποία βγήκε από την πόλη μέσω της βορειοανατολικής πύλης, να προλάβει την υποχώρηση των Αθηναίων.
Οι Σπαρτιάτες επιτέθηκαν στον στρατό του Κλέωνα από την δεξιά πλευρά, όπου ήταν ευάλωτος (οι στρατιώτες κρατούσαν τις ασπίδες στο αριστερό χέρι). Τόσο ο Βρασίδας όσο και ο Κλέων βρίσκονταν στις πιο επικίνδυνες θέσεις, αφού ο Βρασίδας οδηγούσε την επίθεση από τη νότια πύλη της Αμφίπολης, ενώ ο Κλέων βρισκόταν στην απροστάτευτη πτέρυγα του Αθηναϊκού στρατού.
Στη σκιά των τειχών της Αμφίπολης κείτονταν περισσότεροι από 600 Αθηναίοι νεκροί, μεταξύ των οποίων και ο Κλέων. Ο θάνατός του, σύμφωνα με τον Θουκυδίδη, δεν ήταν ένδοξος – χαρακτηρισμός που εμφορείται από την προαναφερθείσα αντιπάθεια του ιστορικού προς τον Αθηναίο στρατηγό. Μόνο 6 Σπαρτιάτες έχασαν τη ζωή τους κατά την διάρκεια της μάχης, συμπεριλαμβανομένου του Βρασίδα.

ΠΗΓΗ :chilonas.com


Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η 1η Μεραρχία αναχωρεί από τις Ελευθερές με προορισμό την Σμύρνη.

  Ελληνική απόβαση στη Σμύρνη Όταν πλέον η Συνδιάσκεψη του Παρισιού εγκαινίασε τις εργασίες της, οι αποκλίνουσες απόψεις της Ελλάδας και της Ιταλίας διαπιστώθηκαν πέρα από κάθε αμφιβολία. Η επίμονη άρνηση των Ιταλών έστω και να εξετάσουν το ενδεχόμενο εκχώρησης της Σμύρνης και της ενδοχώρας της στην Ελλάδα δημιούργησε αδιέξοδο όχι μόνο σε διμερές επίπεδο, αλλά εξίσου μέσα στους κόλπους του Συμβουλίου των Τεσσάρων. Η λύση στον γόρδιο διπλωματικό δεσμό ήρθε την άνοιξη του 1919 με τον πλέον απροσδόκητο και συνάμα καταιγιστικό τρόπο. Στις 11/24 Απριλίου ο Ιταλός πρωθυπουργός Βιττόριο Εμανουέλε Ορλάντο αποχώρησε από τη γαλλική πρωτεύουσα σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την άρνηση των υπόλοιπων τριών Δυνάμεων, και κυρίως των Ηνωμένων Πολιτειών, να συγκατανεύσουν στην παραχώρηση του Φιούμε (σημαντικού λιμανιού στη βόρεια ακτή της Αδριατικής Θάλασσας) στην Ιταλία. Αυτή η ενέργεια δημιούργησε κλίμα αντιπάθειας και καχυποψίας σε βάρος των Ιταλών, το οποίο ενισχύθηκε ακόμα περισσότερο, μετατρεπόμενο

O Λέων της Αμφίπολης του συγγραφέα Oscar Broneer

  Ενα βιβλίο του συγγραφέα  Oscar Broneer  που εκδόθηκε το 1941 και μεταφράστηκε  στα Ελληνικά απο τις εκδόσεις Αρμός .Περιέχει σπάνιες φωτογραφίες από την εύρεση του επιβλητικού γλυπτού σε κομμάτια στις όχθες του Στρυμώνα καθώς και από την κατασκευή του μνημείου του. Το 1941, ο Σουηδός αρχαιολόγος Oscar Broneer, στο βιβλίο του "Το μνημείο του Λέοντα της Αμφίπολης", παρέθεσε το σχέδιο αναπαράστασης που εικονίζεται δίπλα ως μαυσωλείο με τους ιωνικούς κίονες που το κοσμούσαν στην αρχαιότητα και μεταξύ άλλων έγραψε ότι: "Το 1895, ο Walther Judeith υπέθεσε ότι ο κάτοχος της μεγαλειώδους σαρκοφάγου του Αλεξάνδρου που ανακαλύφθηκε στη Σιδώνα ήταν ο Λαομέδων. Μία ανάλυση των αναγλύφων των τεσσάρων πλευρών της σαρκοφάγου οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η κεντρική φιγούρα σε κάθε σκηνή είχε σκοπό να απεικονίσει τον κάτοχο σε διάφορα αποφασιστικά γεγονότα της ζωής του και ότι αυτές οι ιστορικές εικόνες δεν ταιριάζουν σε κανέναν από του εταίρους του Αλεξάνδρου εκτός από τον Λαομέδοντα...

Επιδρομές και καταστροφές των βαρβάρων στην Αμφίπολη

  Ερείπια των τειχών της Αμφίπολης ΠΗΓΗ  wikipedia.org Ο ρόλος της Αμφιπόλεως στην ιστορία ήταν πολύ μεγάλος. Για την κατάληψή της στους αρχαίους χρόνους δόθηκαν πολλές μάχες και θυσιάστηκαν χιλιάδες άνδρες. Έγινε το μήλον της έριδος και θέατρο πολεμικών επιχειρήσεων πρώτα και Θρακών, μετά των Αθηναίων, των Σπαρτιατών, των Μακεδόνων, των Χαλκιδέων και τέλος των Ρωμαίων. Ήταν το μεγαλύτερο στρατιωτικό, πολιτικό, οικονομικό, πολιτιστικό και νομισματικό κέντρο της Μακεδονίας στην ελληνιστική και ρωμαϊκή εποχή. Λόγω της επίκαιρης θέσεως και των πολλών πλεονεκτημάτων της λεηλατήθηκε και καταστράφηκε πολλές φορές. Πολλές καταστρεπτικές επιδρομές έγιναν κατά καιρούς στη Μακεδονία από τους Σκορδίσκους, τους Γαλάτες, τους Μαίδους, τους Δάρδανους και τους Θράκες. Η Αμφίπολη υπήρξε ο στόχος πολλών ληστρικών επιδρομών βαρβάρων λαών. Υπέστη τις παρακάτω καταστροφές: α) Ρωμαίοι . Οι Ρωμαίοι πρώτοι από όλους, όπως αναφέραμε στο προηγούμενο κεφάλαιο, λεηλάτησαν τους θησαυρούς της Αμφιπόλεως. Τους μετ